Ziemia Chełmska może pochwalić się unikalnym i bardzo interesującym krajobrazem kulturowym, który przez stulecia kształtowany był przez różnorodne grupy etniczne i religijne. Projekt pozwolił na dokumentację obiektów materialnego dziedzictwa regionu i popularyzację jego bogactwa kulturowego.

Małe miasteczka Lubelszczyzny były do niedawna zespołami urbanistycznymi o specyficznym charakterze, łączyły rzemieślniczo-handlowe funkcje miasta z rolniczymi funkcjami wsi. Posiadały niezwykle barwny pejzaż kulturowy, o którego specyfice stanowiła przede wszystkim wielokulturowość mieszkańców i ich zróżnicowanie pod względem wyznaniowym i narodowościowym. Przed II wojną światową duży odsetek społeczności miasteczek stanowili Żydzi zajmujący się drobnym przemysłem wytwórczym i handlem, którzy znacząco wpisali się w kulturowy obraz regionu z jego najistotniejszym elementem – życiem codziennym mieszkańców. Nieocenioną wartość posiadają wszystkie pozostałości obiektów kultury materialnej dawnych mieszkańców miasteczek. Przedmioty codziennego użytku, elementy wyposażenia wnętrz, a nawet słowne przekazy dotyczące kolorystyki przestrzeni mieszkalnych mają ogromne znaczenie wobec braku przekazów ikonograficznych mówiących o wyglądzie małomiasteczkowych mieszkań. Brakuje świadomości znaczenia wspomnianego typu pozostałości kultury materialnej dla dziedzictwa kulturowego, co skutkuje pomijaniem kontekstu kulturowego we współczesnych koncepcjach renowacyjnych zabytkowych obiektów.