Głosy kobiet – to pierwsza płyta zespołu Z Lasu. Wszystkie utwory, podobnie jak cały repertuar zespołu, pochodzą z własnych, wieloletnich poszukiwań w poleskich wsiach w Ukrainie (woj. rówieńskie i żytomierskie) i w Białorusi (woj. brzeskie i homelskie).

Zespół śpiewa tradycyjne pieśni z Polesia – z terenu Ukrainy i Białorusi. Tworzą go osoby z długoletnim doświadczeniem śpiewaczym, artystycznym i badawczym, śpiewające wspólnie od 2008 roku. Jeżdżą na Polesie w poszukiwaniu dawnych pieśni, spotkań z ludźmi i śladów archaicznej kultury. Nawiązują kontakty ze starszymi mieszkańcami, archiwizują ich pieśni i uczą się od nich śpiewać.

Z Lasu powstał z inicjatywy Jagny Knittel, podczas realizowanych od 2008 projektów stowarzyszenia Panorama Kultur (m. in. „Ukraina Archaiczna i Współczesna – Pieśni i Ludzie”). Rezultatem projektów były filmy, koncerty, wystawy fotograficzne. W 2011 zespół Z Lasu współtworzył spektakl oparty na pieśniach tradycyjnych Polesia białoruskiego „Olmany Interludium”, w reżyserii Przemysława Wasilkowskiego.

Skład zespołu: Maniucha Bikont, Julita Charytoniuk, Joanna Gancarczyk, Ewa Grochowska, Anna Jakowska, Jagna Knittel, Olga Kozieł, Karolina Podrucka, Joanna Skowrońska

Dziewczyny z zespołu podkreślają, że za każdą pieśnią, którą śpiewają stoi kobieta, która im ją przekazała. Że bardzo ważny jest dla nich osobisty, bezpośredni przekaz. W książeczce umieszczono zdjęcia przedstawiające kilka z tych osób oraz tłumaczenia (swobodne) słów pieśni.

Siła ludzkiego głosu, moc przyrody i zaklinanie jej, starodawna obrzędowość i mądrość kobiet, które nad nią czuwają, surowe piękno tradycyjnej melodyki – tak w skrócie opisać można świat, z którym związały swoje artystyczne poszukiwania członkinie grupy.

Zespół Z Lasu tworzą osoby zaangażowane w praktykowanie muzyki tradycyjnej, z bogatym doświadczeniem śpiewaczym, artystycznym i badawczym. Wspólnie śpiewają tradycyjne pieśni z Polesia, krainy ciągnącej się od Polski aż po Rosję, wzdłuż bagnistych łąk Prypeci. Od kilkunastu lat przemierzają te tereny w poszukiwaniu ducha dawnego świata – żywego i obfitego źródła, z którego można czerpać współcześnie. Docierają do najstarszych mieszkańców, poznają ich historie, uczą się od nich śpiewać.

Polesie, które znamy, to lasy, bagna, jeziora i ukryte między nimi malownicze wsie. Szukamy chutorów – miejsc z dala od głównych dróg, małych wiejskich kolonii, na wpół opustoszałych zakątków. Zachodzimy do chat, pytamy starych ludzi o ich pieśni, o ich historie. Opowiadają chętnie.
Kiedy słuchamy, cofamy się do czasów, gdy egzystowali w przymierzu z przyrodą, żyjąc z tego, czym obdarowały ich las, rzeka, pole i łąka. Gdy ze światem materialnym współistniała sfera sacrum, a poczucie bliskiej obecności duchów przodków dawało człowiekowi oparcie.

Kup płytę w sklepie serpent.pl>